Categorie archief: Update: 2016 Fietsen in Azië

Door regelmatige updates kan je ons volgen op onze reis door Zuid- Oost Azië.

Vietnam => Cambodja

Het is al weer een tijd geleden sinds de laatste update maar hier komt ‘hij’ dan.

Long Xuyen is een aardig plaatsje maar daar is ook alles mee gezegd. Een rijke chinees heeft heir alle drie de grote hotels die aan dezelfde kruising van wegen ligt opgekocht dus concurrentie is er niet bij, wel een fatsoenlijke kamer 😊Van Long Xuyen fietsen we de volgende dag naar Chau Doc, daar aangekomen is het een hoop gedoe in het hotel om een goede kamer te krijgen maar dat lukt uiteindelijk toch op de 7deverdieping met een magnifiek uitzicht op het stadje, de rivier en Sam Mountain. Het hotel is gelegen aan het centrale plein met een tempeltje in het midden en de hele dag door veel druk gedoe van mensen maar ook van ratten, het wemelt er van! Chau Doc is alleraardigst en de volgende dag passagieren we er rond waarbij we ook met een pondje overgaan om een moskee te bezoeken van de Kmer-islamitische gemeenschap (heel uitzonderlijk in dit deel van Zuidoost Azië). Als afsluiting maken we een boottochtje over de rivier langs de ‘floating villages’ waar, onder de drijvende huizen viskwekerijen zijn. De volgende dag op de fiets naar Sam Mountain, een berg die, in de over ginds vlakke delta, zomaar uit het niets opstijgt. Daar moeten natuurlijk ‘tig’ tempels etc. tegenaan en op gebouwd worden wat het weer wel het bezoeken waard maakt. Wij bezoeken aan de voet van de berg de meest interessante tempels en willen dan naar boven om van het uitzicht te genieten en naar beneden te wandelen. De berg is 260 meter hoog dus naar boven fietsen is vandaag geen optie voor ons. we laten de fietsen beneden en gaan ieder achterop bij een brommer taxi naar boven. Prima oplossing, niet favoriet bij Ange 😉Het uitzicht boven is zeker de moeite waard en de wandeling naar beneden, langs allerlei kleine tempeltjes ook. Het vergt ruim anderhalf uur voor we beneden zijn. Voor de wind weer terug naar het hotel. De volgende dag , zaterdag 6 april, fietsen we vanuit Chau Doc naar Takeo in Cambodja. Het oversteken van de grens en het krijgen van een visum is, na betaling van $ 35 p.p. (zonder betalingsbewijs) redelijke snel voor elkaar alhoewel ik het nog even aan de stok krijg met een Vietnamees die op een grove manier probeert voor te dringen bij het loket voor het inreis stempeltje van Cambodja ☹

Het is alsof we een andere wereld binnen rijden, weg is de verkeersdrukte, weg is het lawaai, weg is het getoeter van alles wat beweegt op de weg. Het is heerlijk rustig fietsen (voor vandaag 😉)voor het eerst in weken nemen we weer onze intrek in een bungalowtje en eten ’s avonds rijst met vis! Prima. De volgende dag rijden we Phnom Penh in, nou dat hebben we geweten ………. De eerste 12 km gaan over een zandweg en daarna weer asfalt, het verkeer wordt al drukker en drukker en het asfalt al slechter en slechter en de weg al smaller en smaller. Op 30 km voor ons beoogt eindpunt loopt het verkeer letterlijk helemaal vast, niemand kan nog een stap verzetten …….. behalve de fietsers en brommers (en va die laatste zijn er veel, heel veel!). uiteindelijk friemelen we ons door de drukte en rijden naar de rivier in Phnom Penh waar het nog een heel gezoek is om een goede kamer te vinden maar uiteindelijk vinden we een penthouse/kamer op de 6deverdieping met een schitterend uitzicht op de rivier vanaf ons balkon met palmbomen erop 😊De kamer is heeel groot met een drietal grote aarden kommen met vissen erin …en een gigantische badkuip in de kamer geweldig!
De volgende twee dagen bezoeken we de highlights van Phnom Penh zoals het historisch Museum, het Koninklijk Paleis en Wat Phnom. De Killing Fields en School 6 bezoeken we niet, dat hebben we in het verleden al eens gedaan en 1 bezoek is afschrikwekkend genoeg.
Op woensdag 10 april vertrekken we voor een lange rit van 5 dagen naar Siem Reap. We kiezen voor de beruchte weg 6, Berucht vanwege het drukke verkeer maar vooral vanwege de bouwwerkzaamheden aan de weg. Die zijn nu gelukkig voorbij en ook de drukte van het verkeer is goed te doen. Onderweg overnachten we in Skuon, Kampong Tna (in een nieuw Guesthouse, top), Kampong Thom en Kampong Kdei. Het is al met al een pittig ritje waar vooral de warmte een rol speelt. We hebben de mazzel dat er een flinke wind staat die we mee hebben, het nadeel is dan weer wel dat je niet afkoelt (de tempatuur loopt in de middag vaak op tot 42 garden Celsius) ook niet door een rijwind, het schiet wel lekker op 😊Onderweg komen we heel weinig toeristen tegen en slechts 1 keer fietsers, net als wij. Via inteernet hebben we een goed hotel, met zwembad en eigen balkon gereserveerd in het centrum van Siem Reap. We vinden het vrij gemakkelijk en na wat onderhandelen krijgen we een heerlijke kamer met uitzicht. We besluiten hier een paar dagen te blijven, niet alleen om het Angkor-tempel complex te bezoeken maar ook om wat bij te komen. we arriveren in Siem Reap op de eerste dag van de viering van het Kmer-nieuwjaar. Het feest duurt drie dagen en gaat gepaard met iedereen natgooien en natspuiten met water pistolen. Dit gebebeuren start rond 16:00 uur en gaat de hele avond door. Dat alles met veel en harde muziek dat in de avond steeds wilder wordt. Niemand houdt en droge draad aan het lijf als je de straat op gaat. Ook rijden er pick-up trucks door de stad met grote vaten water erin en feestvierders erop die iedereen met bakken water natgooien. Een en ander wordt aangevuld met het elkaar wit maken met door talkpoeder over je heen te gooien. Pubstreet, dé uitgangsstraat in Siem Reap is staat helemaal blank van het water en is ’s morgens helemaal wit van de talkpoeder. Het is net boerenkermis in Noord Holland, men neemt er verlofdagen voor op. Op Angkor Wat is het dan ook ontstellend druk, voor de entree staat men al kilometers in de file. Als we er op maandag naar toe gaan slaan we Angkor Wat nog maar even over en rijden we door naar de Bayon, Bapuon tempel, Eliphant Wall en de Terrace of the Leper King. Altijd mooi om te bezoeken. Op dinsdag een dagje heerlijk rust aan het zwembad en op woensdag weer naar het Angkor-tempel park om ook drie andere schitterde tempels te bezoeken namelijk Ta Keo, Pra Thom en Preah Kahn. Het aardige is dat er een mooi verband ligt tussen de een aantal van deze tempels. King Jayavarman VII heeft namelijk in de 12deeeuw niet alleen de Bayon gebouwd (vanwaar hij je vanaf elk positie aankijkt door 216 identieke profielen van zijn gezicht neer te zetten) als tempel maar ook het Baphuon, als regeringsgebouw, Ta Phrom als monastery ter nagedachtenis aan zijn moeder en Preah Kahn als tempel ter nagedachtenis aan zijn vader. De verbanden zijn goed terug vinden in de bouwstijlen en beeltenissen van hemzelf.
Vandaag een dagje rust aan het zwembad en morgen nog een dagje Angkor Wat bezoeken en wat tempels op het complex. Daarna in 7 of 8 etappes naar Ayuthaya en dan Bangkok.

Voor Foto’s klik op de onderstaande link, deze geeft je toegang tot de foto’s geplaatst in een One Drive Map, veel kijk plezier 😊

Het zijn veel foto’s => het openen kan even duren!

Foto Impressie Reis 2019 (05)

 

Saigon en de Mekong Delta

In de trein wordt van alles meegenomen en in een van de naaste cabins heeft iemand het idee opgevat op reis te gaan met zijn haan! Vanaf 04:00 uur ’s morgens kan die het niet nalaten ons elke 10 minuten luidkeels van zijn aanwezigheid kont te doen 😊
Onze boven buren verlaten de trein rond 09:00 uur, zij stappen uit in NaTrang, wij mogen nog 500 km verder. Vanaf dat moment hebben we het geluk dat we geen nieuwe buren krijgen dus => heel riant de 4-persoons cabin voor ons twee. Als we uiteindelijk het station van Saigon inrijden is het inmiddels 16:35 uur, we hebben geluk dat we een kruier kunnen vinden die ons heel snel naar de transport onderneming brengt die onze fietsen vervoert (zij sluiten om 17:00 uur). Net op tijd komen we er aan en krijgen de fietsen weer tot onze beschikking 😊 => opladen en fietsend naar het gereserveerde hotel. Dit is super centraal gelegen in dé uitgangsbuurt van Saigon. Probleempje is nog wel de fietsen veilig te stallen maar dat lukt ook bij een bedrijfje tegenover het hotel.
We bevinden ons nu echt in het uitgangscentrum waar alles wat god verboden heeft zich afspeelt of aangeboden wordt => als we na een douche naar buiten lopen en Ange even een minimart inloopt om wat te kopen wordt mij buiten eerst een lady aangeboden dan lachgas en dan drugs, alle drie mag ook 😉. Grappig is dat al Ange buitenkomt en op mij afloopt het aanbod wordt ingetrokken!
de volgende 2 dagen vermaken we ons, buiten verwachting, uitstekend in Saigon. We bezoeken een aantal highlights zoals het Reunification Palace, de Katholieke kerk, het voormalig Postkantoor (ontworpen door Eifel) het War Remnants Museum en de Jade Emperor Pagode. Heel leuk om dit weer te bezoeken. ’s Avonds is het telkens feest op de straat voor en naast ons waar het leven niet ophoudt voor het licht wordt.
Vanaf Saigon doen we alles tot in Bangkok op de fiets. We hebben een route door de Mekong Delta uitgezet vanuit de gedachte er te kunnen fietsen over mooie kleine wegen door landelijke dorpjes, we kennen de Delta van een reis 10 jaar terug. De route is nu wel anders dan toen.
De eerste dag is het hels druk bij het uitrijden van Saigon, hier is het vechten voor elke vierkante centimeter wegdek waarbij men ook nog zijn eigen rijrichting kiest. Na een uurtje of twee fietsen wordt het iets rustiger en aan het eind van de dag als we Ben Luc (nooit van gehoord? 😉) vinden we vrij gemakkelijk een uitstekend onderkomen in de vorm van een appartement met giga-balkon en prachtig uitzicht over de omgeving. ’s Avonds prima gegeten al wordt het vanaf nu eten bestellen met handen en voeten werk en aanwijzen in de keuken of bij een ander op het bord 😊
De volgende dag naar My Tho dat men wel de toegangspoort van de Mekong Delta noemt. We vinden er wederom een prima kamer met een schitterend uitzicht op een rivier splitsing.  De overwegende windrichting in dit jaargetijde is Zuidwest dus we hebben de stevige wind voornamelijk tegen, tel er bij op een slecht wegdek en de hitte (het is hier veel warmer dan in Centraal Vietnam) en je begrijpt dat het pittige ritjes zijn. Op donderdag 28 maart è Ange is jarig! Zit het niet mee …… het begint met een uitzonderlijk slecht ontbijt, gevolgd door een rit die begint met een heel hoge brug (55 meter) en daarna 2 lekke banden en 7 km fietsen over onverharde weg. Gelukkig is het hotel waar we overnachten in Tra Vinh wel redelijk en eten we ’s avonds op straat een paar snacks => hoezo een feestdag ☹
Van Tra Vinh fietsen we de dag erop naar Vinh Long, we kiezen er voor de mainroad grotendeels aan te houden om niet weer op een onverharde weg uit te komen. het is een ritje van 66 km maar over een bloedlinke weg getuige het aantal keren dat we op de weg de tekeningen zien die de politie altijd op het asfalt  aftekent met witte verf. We komen er zeker 30 tegen, telkens met een bromfiets en soms een fiets. In Vinh Long nemen we een VIP room op de 6de verdieping in een van de beste hotels met een magnifiek uitzicht op de rivier en de hele omgeving. Er kunnen zeker 40 km ver wegkijken. De volgende dag nemen we het ervan ………….. niets doen en bijslapen 😊 hard nodig! Op Zondag fietsen we heerlijk binnendoor over allemaal kleine wegen door heel kleine dorpjes naar CanTho.  Vanwege het vlakke land en de aanwezigheid van veel water vindt hier voornamelijk rijstbouw plaats. De Mekong Delta wordt dan ook wel de “Rijstbowl” van Vietnam genoemd. Des te opvallender is het dat er ook veel rundvee, op stal, gehouden wordt die dan ook door de boer zelf geslacht worden en te koop aangeboden wordt langs de weg.
We overnachten in een hotel in het centrum dat oergezellig is (geworden sinds we er 10 jaar geleden waren). Vandaag, maandag, hebben we een privé bootje gehuurd dat ons over de rivier naar de Floating market brengt (super leuk om te zien), een Noodle Factory …… mwah, een stukje over de slingerende kleine riviertjes brengt (roeiend) en naar ‘Fruit garden’ brengt voor een bezoekje. Het een heel leuk gebeuren allemaal en heel relaxt waarbij we ons eigen tempo kunnen bepalen.
Morgen verder de Delta in naar Long Xuyen 😊

Voor Foto’s klik op de onderstaande link, deze geeft je toegang tot de foto’s geplaatst in een One Drive Map, veel kijk plezier 😊

Foto Impressie Reis 2019 (04)

 

Central Vietnam

Zo mag je dit deel van Vietnam dat wij nu bezoeken wel noemen Het ligt halfweg tussen Hanoi en Saigon, beide richtingen 1000 km. We zijn ruim een week in deze omgeving om de topics te bezoeken. Op woensdag 13 maart huren we een motorfietsje om de Vinh Moc tunnels te bezoeken. Vinh Moc. Ten tijde van de Vietnam oorlog was dit een knooppunt van de Vietcong voor het bevoorraden van hun guerrilla troepen aan het front. Om die reden is het voortdurend zwaar gebombardeerd door de Amerikanen het gevolg was dat het completen dorp ondergronds ging, letterlijk. In de limestone heuvel werd een gangen complex van ruim 2,5 km uitgehakt met gangen op 12, 18 en 22 meter diepte waar het hele dorp kon en ging wonen. Ondergronds werd er munitie opgeslagen en gefabriceerd. De gangen zijn 1,70 meter hoog en 0,9 meter breed, niet al te ruim dus. Het is onvoorstelbaar dat mensen hier hebben geleefd! Daarna zijn we doorgereden naar de brug over de Bien Hai River. Hier zetelde de staf van VN om toezicht te houden op het na leven van het militair vrijhouden van een strook van 6 mijl breed die Noord en Zuid Vietnam scheiden, de z.g. DMZ. Best wel indrukwekkend. De volgende dag zijn we verder gefietst naar Huè, in de ochtend regen! Zitten we niet op te wachten. In Huè nemen we onze intrek in hetzelfde hotel als 3 jaar terug met een prima kamer op de 7 verdieping met een fantastisch uitzicht op de stad en omgeving van af het balkon, top! Op vrijdag maken we een stadstourtje en bezoeken de local market, de Dieu National Pagode, die een restauratie ondergaat ☹ en het Generaal museum met een schitterende collectie gebruiksvoorwerpen van de emperors, met name die van de Nguyen dynastie. Tot slot maken we een riverboat tocht in een private bot naar de An Hoa Tempel 6 km buiten de stad aan de rivier. Een heel bijzondere tempel en vooral bekend om de monnik die in  1963 van hier naar Saigon reed om zichzelf daar in brand te steken voor het regeringsgebouw als protest tegen de behandeling van monniken als tweederangs burgers dor het regiem. Op zaterdag bezoeken we de hele dag de citadel, ook wel de Verboden Stad genoemd. Van hieruit werd door de empereror Vietnam bestuurd. Tijdens de Vietnam oorlog werd dit vooral gebruikt door de Vietcong als opslagplaats van wapentuig in de veronderstelling dat de Amerikanen het complex vanwege de historische en culturele betekenis met rust zouden late. De Amerikanen hebben het geheel complex van 148 gebouwen, na herhaaldelijke waarschuwingen, platgebombardeerd. OP dit moment zijn er weer zo een 25 gebouwen hersteld. Het is heerlijk hier een hele dag op je gemak te dwalen. Deze Verboden stad tont heel veel gelijkenis met de Verboden stad in Beijing (China).
De volgende dag op weg naar Hoi An. Omdat dit te ver voor ons is om op 1 dag te fietsen maken ben we een tussenstop in Lang Co, een dorpje aan een prachtig meer dat in verbinding met zee staat. We fietsen de eerste dag door 2 tunnels waar het eigenlijk niet toegestaan is te fietsen, best een beetje link maar het alternatief is 2 keer een behoorlijke klim maken van een paar honderd meter hoogte. Mat alle verlichting die we hebben aan en kuipend langs de zijkanten komen ongedeerd aan de andere kant van de berg 😊 de tweede dag gaan we door een tunnel van +/- 12 km. Hier is het echter goed gergeld, de fietsen gaan net als de brommers van de locals op een vrachtwagentje en wij in een busje de tunnel door. De rit naar Hoi An gat verder langs een baai van wel 10 km lengte naaar Da Nang. Hier rijden we eerst naar het Treinstation om te informeren hoe onze fietsen mee kunnen op de trein. Het blijkt dat we deze de dag voor ons vertrek bij een transporteur kunnen aanbieden die de fietsen dan met een andere trein dan waar wij inreizen naar Saigon vervoert. We weten nu dus dat we de dag voor vertrek in Dan Nang moeten zijn. In Hoi An boeken we een magnifieke kamer in een Villa Hotel op 2 km buiten de stad. Niet alleen de kamer is top maar ook het uitzicht vanaf het balkon over de rivier is geweldig. Het kan iet op want dit onderkomen heeft ook nog een heel mooi zwembad. ’s Avonds is het lastig om ergens wat te eten te krijgen, als we wat vinden en aan het eten zijn komt de buurman van het restaurantje waar we eten ruzie schoppen met de eigenaar, een potje thaiboksen kan er ook nog wel bij 😊 We blijven 2 dagen in Hoi An, ’s morgens lekker aan het zwembad luieren en in de namiddag op een fiets van het hotel naar Hoi An. Wat wandelen door de pittoreske staatjes met hun mooie geveltjes van de voormalige Chinese en Japanse handelshuizen afgewisseld door tempeltjes en de congregatiehallen van de Chineze Kongsi’s. aan de rivier is het ’s avonds hel gezellig maar ook superdruk. Hoi An wordt overspoeld door toeristen. Het is er nu vele malen drukker dan in 2016 toen we hier ook waren. Op donderdag fietsen we op ons gemak over de kustweg terug naar Da Nang. We zetten onze spullen neer in het hotel dat we gereserveerd hebben via booking.com (dit is echt bizar, als ik het hotel binnenloop en vraag naar een kamer dan bieden zij die aan tegen de z.g. walkin price. Dat is voor deze kamen 750.000 Dong (veel te duur) als ik zeg dat een reservering via Booking.com 554.000 Dong kost beaamt men dit. Ik vraag dus toegang tot de Wifi, maak een reservering via Booking.com, loop naar binnen en heb de kamer voor 554.000 Dong. Onbegrijpelijk temeer omdat het hotel ook nog commissie aan Booking.com moet betalen.)
Als we de spullen op de kamer hebben gezet nemen we een douche en stappen op de fiets naar het treinstation waar we onze fietsen inleveren bij een vervoerder. Deze brengt de fietsen voor ons naar Saigon voor 650.000 Dong, hiervoor worden ook nog helemaal ingepakt in karton en met z’n twee in een houten krat gezet, top. We wandelen via de rivier relaxed terug naar het hotel, twee fietsen armer 😉
Op vrijdag bij het uitchecken de bagage in de plunjebalen in bewaring gegeven bij het hotel en gaan we de stad in. De nachttrein die wij hebben vertrekt om 22:36 uur dus we hebben nog een lekker dagje. We bezoeken twee heel goede musea, het Da Nang Provincial Museum en het Na Dang Cham Museum. Rond 20:00 uur weer terug bij het hotel, we mogen even gebruik maken van een douche (met handdoek van het hotel) en gaan met de taxi rond 21:15 uur naar het station. Daar aangekomen is het niet lang wachten meer voor de trein komt. Wij hebben de twee onderbedden in een 4 bedden Cabin softsleeper, prima geen klimwerk om in je bed te komen. Na de bagage zo goed mogelijk te hebben weggestouwd (ook die van de bovenburen) een biertje en een borrel en daarna een tukje doen, slapend op weg naar Saigon, hoe lui kunnen we reizen?

Voor Foto’s klik op de onderstaande link, deze geeft je toegang tot de foto’s geplaatst in een One Drive Map, veel kijk plezier 😊

Foto Impressie Reis 2019 (03)

 

De Rode Lantaarn (02)

Bart heeft al veel verteld over het fietsen en de plaatsen die we hebben bezocht in Laos. Op het moment zijn we in Vietnam en nu wel in een echt toeristenplaats, Hoi An. Wij zien vele westerse lui. Het fietsen gaat wel lekker, behalve de bergen, brrrr🚵‍♀️🚵‍♂️. Klimmen en dalen niet altijd even leuk. We waren in Huè een gezellige plaats met veel bezienswaardigheden. Gisteren naar een mooie tempel gewandeld brrr toch nog 3 kilometer en dan 😬😬wordt de tempel verbouwd. Tranentrekkend dit, je loopt helemaal voor niets. Toen via de winkelstraatjes bij een koffieshopje een overheerlijke kop koffie ☕️☕️gedronken en naar een ander mooi museum geweest.

Even wat bijzondere gewoontes van de Vietnamees. Ze hebben bijna allemaal een brommer. Daar vervoeren ze van alles op. Drie kinderen en echtgenote, varkens, kippen, hout, stalen balkjes, soms balken, oude kranten, plastic, vreettentjes, oude moeders🤪🤪, een kar achter de brommer, ik zal proberen daar een foto van te maken. Want sommige lui rijden keihard. Dus niet te filmen😬. Drinken doen ze ook graag. Vanaf de ochtend tot de avond. Je besteld niet een biertje, zoals wij, maar een doos, soms twee. En ladderzat op je brommer of sommigen in de auto. De automobilist rijdt alsof hij nog een brommer heeft en voelt zich oppermachtig tegenover het gewone volk. Opletten geblazen👀. En de hele dag toeteren vreselijk, je wordt er gestoord van. Ook als er niets is, toch toeteren. Dit kan ik niet goed uitleggen, dit moet je horen. Het eten is hier niet altijd even lekker, maar goed honger maakt rauwe mie zoet😂. Verder moet je heel erg oppassen als je betaald, ze zijn er gek op om je een👂🏼aan te naaien. Hotels zijn over het algemeen redelijk tot goed. Nu zijn we in Hoi An. In een mooi hotel met een prachtig uitzicht over de rivier🏞. Straks gaan we naar de oude stad. Op een fiets van het hotel. Even een dagje de toerist uithangen en niet de reizende🚵‍♀️🚵‍♂️

Tot gauw, groetjes van de rode lantaarn, ja ja nog steeds😉😉

Vibrand Vietnam

De tegenstelling kan haast niet groter, van een relaxt en lazy Laos naar een druk, lawaaiig Vietnam, maar daarover straks meer 😉

Het bezoek vanuit Thakhek op het motorfitsje is super leuk. Alleen al het rijden naar de Cave-Temples is een feest door het schitterende Karsgebergte. De 1ste Cave-Temple is heel mooi en redelijk groot met als extraatje een ritje met een bootje van ongeveer 25 minuten over een rivier in de grot. Er zijn niet veel bezoekers die hiervan gebruik maken. in het bootje waarin wij gaan vaart 1 bezoeker extra mee en gedurende de hele rit komen we niemand tegen. Het is wel een wankel bootje en erin en uit gaan is een hele kunst om te voorkomen dat we geen nat pak halen. De 2de Cave-Temple stelt niets voor alleen een leuk uitzicht op de omgeving. De volgende dag vertrekken we naar Savanakhet. Het lukt ons een redelijk onderkomen te vinden als tussenstop voor de rit van Thakhek naar Savanakhet. De eerste dag is de rit enigszins saai als het om de omgeving gaat. Grappig is wel dat wij onderweg gepasseerd worden door een konvooi van 8 grote vrachtwagens met oplegger waarop grote en hoge turbinetunnels staan. Als we 10 km verder komen ontmoeten we het konvooi wederom zij moeten onder, voor hen te laag hangende elektriciteitskabels door die over de weg zijn gespannen ……. Geen nood, een van de truckers stapt uit pakt een lange ronde houten boom met dwarslat en licht daarmee de kabels voldoende op zodat de vrachtwagens eronder door kunnen (ongekend, er staat 10 k.volt spanning op de draden!). De tweede dag staan we op met lichte regen! Als we echter om 08:30 uur vertrekken is het droog. Het waait die dag behoorlijk en natuurlijk de verkeerde kant op => windje tegen ☹ als de rit dan ook nog stevig heuvelachtig wordt is het wel even duwen op de pedalen. In Savanakhet vinden we een prima onderkomen met een groot balkon met een prachtig uitzicht op de bergen en de Mekong. In Savanakhet (een middelgrote stad) is HELEMAAL NIETS te beleven. ’s Middags nemen de locals een siësta die vroeg start en laat eindigt (doen ze goed) en ’s avonds gaan ze met de kippen op stok. We bezoeken er het Provinciaal museum, 3 zaaltjes en het Dinosaurus, werkelijk nog nooit zo een lachwekkend museum mee gemaakt, het museum lijkt ouder en meer vervallen dan de Dino’s …….. kan niet? Kom zelf kijken 😊

Op donderdag vertrekken we om in  5 etappes van Savanakhet aan de Mekong naar Dong Ha in Vietnam aan de Chinese zee te fietsen. Best een spannende rit waarvan wij niet weten hoe het wegdek is (verhard of niet of ….), of we onderkomens kunnen en of de hoogteverschillen voor ons te overbruggenen zijn (steile hellingen etc.) we weten wel dat we voor 5 dagen weinig contact met de buitenwereld kunnen krijgen. De eerste dag komen we terecht in Dong Heng, er zijn 2 onderkomens, je raadt het al, niet om aan te zien. We kiezen natuurlijk de minst slechte. Als we ’s avonds op pad gaan om ergens wat te eten te vinden, het is pikkedonker, zie ik ineens ergens licht branden en een tafel met 6 stoelen staan en eetgerei erop. We stappen naar binnen  en vragen of we kunnen eten, er wordt wat bedachtzaam gekeken en wat heen en weer gepraat. Het antwoord is ja. Ik bestel Kaeow Pad Mu (gebakken rijst met varkensvlees) en haal een biertje uit de koelkast. We en nemen plaats aan tafel met om ons heen een opslag van Betonijzer. We krijgen prima eten, echter geen Kaeow Pad Mu. Het gezin gaat ook aan tafel. Als we buiten staan begint het ons te dagen dat we niet in een restaurantje hebben gegeten maar bij zomaar een gezin zijn aangeschoven 😊 De volgende ochtend staat Ange stijf van de rugpijn vanwege het matras waar de vering de hele nacht zijn aanwezigheid kenbaar maakte, Ibuprofen moest er in grote getale aan te pas komen. De rit is die dag prima, al worden de klimmetjes wat pittiger, wel goed wegdek. Op zaterdag geen lange rit naar Sepon, wel stevige klimmetjes. Onderweg bij een rustpauze komen we een Indiër tegen van rond de 35 jaar die net als wij ook fietst. Hij is gestopt met werken en nu al zijn geld aan het opmaken met het maken van een mooie 2 jarige fietstocht. ’s Middags bij het Guesthouse waar we inchecken voor de nacht komen we hem ook weer tegen, hij blijft er voor 2 nachten, wij 1.
Sepon is een klein dorpje met een eigen markt waar we wat inkopen doen. Als ik de volgende ochtend nog even terug ga zie ik bij de markt een lange rij mandjes langs de weg staan met handelswaar. Ik kan echter niet goed zien wat er in de mandjes zit, als ik er naar toe loop blijken er kleine biggetjes in te zitten. Heel grappig en aandoenlijk. Ze worden hier verhandeld op om ‘s avond op je bord te belanden. DE volgende dag een spannende rit want we moeten de grens over en voor Vietnam kan je geen visum aan de grens kopen. We maken voor het eerst gebruik van een zogenaamd E-Visum dat je via internet kunt aanvragen en waarop je exact de datum en plaats van inreis en uitreis moet aangeven. Dit hebben we 10 dagen gelden gedaan en de toegezonden papieren laten printen. Naar de grens is het 49 km en als we na een hapje eten vlak voor de grens bij de douane aankomen dan krijgen we vrij gemakkelijk het uitreis stempeltje voor Laos. Nu in de rij voor het visum van Vietnam. Het blijkt ook voor de douane beambte nieuw maar hij weet er goed mee om te gaan en in een ½ uurtje zijn we helemaal klaar en staan in Vietnam!
De grensplaats in Vietnam heet Lao Bao, het is 14:00 uur en we besluiten door te rijden naar de volgende plaats Khe Sanh, 17 km verder. Nauw dat hebben we geweten ……….. de afstand was niet alleen 20 km i.p.v. 17 km maar het ging ook crescendo berg op met voortdurend hellingen van 6% en meer! Met volle bepakking op de fiets een hele hijs! Uiteindelijk komen we in Khe Sanh om 17:30 uur aan. Nu nog een onderkomen vinden, net voor het echt donker wordt vinden we “iets”. Nu douchen en op jacht naar wat te eten, alles is al dicht ……. Na veel zoeken vinden we een soort van snackbar-achtig iets waar we nog een bord gortdroge gebakken rijst weten te bemachtigen. Op maandag een schitterende rit naar Dong Ha, niet alleen gaat het voornamelijk bergafwaarts (zo’n 400 mtr. dalen) maar ook is het magnifiek om zo midden in/tussen de bergen te fietsen. De Vietnammezen doen niet moeilijk als het om eten gaat want onderweg ligt op een stuk dekzeil op straat een zojuist geslacht (groot) varken dat verder in delen wordt gesneden en ter plekke verkocht. Blijkbaar weet de hele omgeving van de slacht want er rijden geregeld Vietnamezen op hun brommertjes af en aan om een deel van het varken te kopen. Luguber en ook niet echt hygiënisch maar wel praktisch! Rond 16:00 uur komen we aan in Dong Ha waar we vrij gemakkelijk een redelijk onderkomen vinden. Ook hier in Dong Ha is het niet gemakkelijk ergens wat eten te krijgen, na een uur zoeken vinden we uiteindelijk iets waar we kunnen eten net voor sluitingstijd (het is 20:00 uur en de stad gaat slapen 😉)
Vietnam is in tegenstelling tot Laos heel druk met verkeer maar vooral lawaaiig verkeer waar iedereen voortdurend toetert en men alleen maar bezig is met zichzelf op de brommer of scooter, het verkeer is er een stuk gevaarlijker dan in Lazy Lao.
Vandaag rustig aangedaan met een bezoek aan een goed museumpje en morgen op een gehuurd motorfietsje naar Vih Moc om daar de ondergrondse Vietcong tunnels te bezoeken.

Voor Foto’s klik op de onderstaande link, deze geeft je toegang tot de foto’s geplaatst in een One Drive Map, veel kijk plezier 😊

Foto Impressie Reis 2019 (02)

 

Lazy, lazy, lazy Lao(s)

Daar lijkt het een beetje op als het gaat om de frequentie waarmee de berichten via de website nu komen. Dit ligt niet helemaal aan het gegeven dat alles in Laos qua tempo een tandje langzamer leeft dan de westerse wereld en wij ons daar gemakkelijk aan, aanpassen. Het heeft ook te maken met de beschikbaarheid van Wifi en de toegemeten bandbreedte waardoor, als er Wifi is, dit vaak heeeeeeel langzaam is ☹Dit gezegd hebbende dan hier weer een teken van leven van ons 😊

Luang Prabang is een heerlijke stad (voormalige hoofdstad van Laos) het oude en historische deel is prachtig gelegen op schiereiland gevormd door de Mekong en een zijrivier. De oude kern, Unesco Werelderfgoed, en alles er omheen ademt de sfeer uit van de Franse koloniale tijd gelardeerd met vele boeddhistische tempels. De zondagmiddag wandelen we dan ook op ons dooie gemak door dit hele gebied en drinken een biertje aan de Mekong, super relaxed. Elke avond is er een gigantische NIghtmarket, de snelste manier om van je echtgenoot af te komen => dit lukt ons dus ook in een minuut drie soms doet het zich dan voor dat je elkaar toch weer treft, zoals bij ons 😊

Op maandag zoek ik op de fiets eerst het busstation op om tickets te kopen voor onze busreis naar Vietiane. De rit naar Vientiane gaat over te bergachtig terrein schatten we in (blijkt later meer dan te kloppen). Voor 130.000 Kip p.p. zijn we  van Luang Prabang naar Vietiane. ’s Middags bezoeken we onder meer het koninklijk Paleis, niet al te oud (gebouwd rond 1915) maar ligt er mooi authentiek  (lees … slecht onderhouden) bij. Bij het Paleis is een aparte tempel gebouwd om de replica (de zoveelste) van Phra Keow te herbergen . De echte Phra Keow bevindt zich in het Koninklijk Paleis in Bangkok. We bezoeken ook Wat Xieng Tong, prachtige vormgeving omdat deze Wat de oudste is en gespaard is gebleven voor de vernielingen van ten tijde van de Birmeesche overheersing. De volgende dag gaan we met boot naar Pak Ou voor een bezoek aan de grottempels (2 stuks) met hun xxxx-aantal boeddha beelden. Het is een heel leuk tochtje maar wij zijn niet de enige die er op bezoek zijn ☹het is wel heel druk, maar toch leuk om gezien te hebben. ’s Middags nog naar boven geklommen in de stad om Wat Phu Si te bezoeken, super mooi uitzicht over de rivier en de Wat kent zijn eigen grottempel(tje) hier is het heeeel rustig 😊
Op woensdag vroeg op en  zonder ontbijt naar de busterminal (nou ja terminal …… het zier er niet uit). De fietsen kunnen onder in bus, de fiets van Ange mag op het bed liggen van de chauffeur, lijkt mij niet fijn om ’s avonds te slapen tussen de lakens met kettingolie. We vertrekken om 08:30 uur en gaan eerst over een pas van 640 meter hoog, daarna een pas van 820 meter en tenslotte over een pas van 1765 meter => goede keuze om niet te fietsen! Het wegdek is niet best en smal. Op sommige delen wordt er veel aan reparatiewerk gedaan, aangekomen bij zo een stuk loopt de bus met de voorwielen helemaal vast na veel gepiep en een scheurend geluid ………. We moeten allemaal uitstappen, hierdoor komt de bus iets omhoog waardoor de chauffeur hem achteruit weer vrij kan trekken. Er worden wat stenen over de grootste kuil gelegd en met een aanloopje neemt de bus de horde van zo’n 200 meter, wij lopen er achter aan in de stofwolken ((( 😊))) het lijkt erop dat de chauffeur een bluts of deuk per rit mag oplopen zonder op zijn loon gekort te worden want hij rijdt de rest van de rit wel heeel voorzichtig. We komen om 20:00 uur aan in Vientiane. Als de fietsen en de bagage zijn uitgeladen en we de fietsen weer hebben gemonteerd en de bagage erop is het nog een 10 kilometer fietsen in het donker om het hotel te vinden. Ook nu brengt Garmin ons weer naar de goede plek. Het hotel hadden we al gereserveerd. Aangekomen krijgen we eerst een 3x nix kamer, dan al een iets betere en na veel aandringen toch weer een andere, nu goede kamer met goed uitzicht . Het volgende probleem is dat de fietsen niet binnen mogen staan. Ik maak er echt een probleem van want de fietsen buitenstallen is diefstal gevoelig maar ook iedereen moet er aanzitten. Na een half uur heen en weer praten wil ik dat de manager gebeld wordt …. Schoorvoetend gebeurd dit waarna het probleem in no time is opgelost, de fietsen mogen binnen achter een grote Chinese houtenbank staan. Zo en nu eerst wat eten zien te vinden, wat natuurlijk lukt 😊
Vientiane is dan wel de hoofdstad van Laos maar niet bijster interessant. We hebben twee dagen voor Vientiane uitgetrokken, meer dan voldoende. De eerste dag bezoeken we Wat Phra Keow (ja dezelfde naam duikt steeds weer op In Laos en Thailand) wandelen over de boulevard en langs het paleis en ’s avonds natuurlijk een bezoekje aan de Nightmarket met mooi uitzicht op de Mekong en Thailand. De tweede dag nemen we een TukTuk naar Wat Phra Luang, een landmark van Vientiane en Laos vandaar met de TukTuk naar Puaxmail, een afschuwelijke Triomf boog van beton. Het cement voor het beton is ooit de de VS geschonken aan Laos om er een landingsbaan van te maken voor de luchthaven. Het wordt nu ook wel “the biggest vertical runway” van Laos geneomd 😊we lopen nu verder naar Si Sangkhet (ooudste tempel van Vientiane) en bezoeken ook Wat Muang, schitterend gelegen, ’s avonds …….. nog even de Nightmarket, je ontkomt er niet aan 😉

De volgende dag, zaterdag, stappen we op de fiets om in 6 etappes naar Thakhek te fietsen. We gaan nu echt ‘de knoeke’ in een overnachtingsplek vinden wordt steeds weer een avontuur en de kwaliteit daarvan is van moeizaam naar slecht naar …… Alles wat je kan bedenken over wat het niet doet kom je tegen zoals, wasbakken die nog maar aan 1 schroef hangen, wasbakken die geen afvoer kennen, douches waar overal water uitkomt behalve uit de douche op, koelkasten die het niet doen, stopcontacten die in de muur verdwenen zijn, kamerdeuren die niet op slot kunnen, matrassen waar de binnen vering een luchtje aan het scheppen zijn (en je genadeloos laten weten dat je op hen licht), raam waar geen ruiten in zitten, waterketels die niet opwarmen toiletten die niet doorspoelen, kakkerlakken op bezoek en nog een hele bloemlezing aan ‘kleine dingetjes’ die er allemaal bij horen. ’s Avonds een hapje eten vinden is ook een avontuur en het is vaak ‘eten wat de pot schaft’. Neemt niet weg dat we ons er allemaal prima dor heen slaan, dit hoort er ook bij 😉
De rit van 6 dagen is in het begin aardig vlak maar wordt steeds vaker gekenmerkt door wat klimmetjes, redelijk te doen en we mogen niet klagen als het in het vervolg van de reis niet erger wordt.
Gister, donderdag 27 februari, zijn we gearriveerd in Thakhek een wat grotere plaats met ook betere accommodatie. Via Agoda hebben we een reservering voor 3 nachten gemaakt in een goed hotel om weer even op verhaal te komen, vandaag, het Visum voor Vietnam verder te regelen (kan tegenwoordig online!) en voor morgen een Motortje te huren waarmee we grotten in de omgeving van Thakhek willen bezoeken. We kijken er naar uit. Overmorgen vertrekken we om naar Savanakhet te fietsen. De schatting is dat dit in 2 etappes kan mits we onderdak kunnen vinden 😉

Voor Foto’s klik op de onderstaande link, deze geeft je toegang tot de foto’s geplaatst in een One Drive Map. Als je nu op de Witte Tempel klikt dan krijg te toegang tot de foto’s die horen bij dit reisverslag, veel plezier 😊

Foto Impressie Reis 2019

Laos; Een ‘Cruise’ naar Luang Prabang 😉

Woensdag is toch maar donderdag geworden wat betreft ons vertrek naar Laos. Het hotel in Chiang Khong beviel ons zo goed met bovendien een schitterend uitzicht op de Mekong dat we ’s morgens vroeg besloten er een rustdag van te maken, heerlijk!
Op donderdag dan toch naar de Fiendsshipsbridge #4 over de Mekong. De rivier vormt (ook hier) de grens tussen Thailand en Laos. Aangekomen bij de grenspost van Thailand krijgen we snel en gemakkelijk ons uitreisstempeltje voor Thailand en staan we in Niemandsland. De brug mogen we niet fietsend of lopend over, voor de rit van 1,5 km betalen we Thb 240 (+/- € 7,-)waarvoor de fietsen en wij de bus in mogen en naar de overkant gereden worden. Bij de grenspost van Laos moeten we eerst de formulieren voor een Visum on Arrival in vullen, daarna deze inleveren met onze paspoorten en pasfoto’s en bij een volgend loketje krijgen we die weer terug met een visum stempel voor een bedrag van US$ 35 p.p. De dollar biljetjes van $ 20 vindt de beambte niet mooi genoeg => we dragen twee biljetjes van € 20 af => Winst voor hen € 3 …………… je moet ergens altijd genept worden aan de grens 😉
Na een kort ritje van 16 km vinden we vrij gemakkelijk een redelijk onderkomen, wel duur voor wat men biedt maar het is schoon, direct aan de vertrekpier gelegen voor morgen, en een schitterend uitzicht op wederom de rivier. Het dorp heet Houayxay, is een echt grensplaatsje en alles is er op gericht de toeristen af te zetten (wat ze aardig lukt, je hebt vaak geen keus). In Laos betaald men met “Kip” de nationale munteenheid. Kip 10.000 is € 1,00 je bent hier dus al gauw miljonair en loopt met stapels papier geld rond 😊
’s Middags kopen we boottickets voor een tweedaagse boottrip over de Mekong naar Luang Prabang. Per persoon kost dat 250.000 Kip en voor elke fiets nog eens 70.000 Kip => Kippen zat dus! Ales bij elkaar zo rond de € 64  voor een boottrip van ongeveer 325 km in twee dagen.
‘s Morgens voor vertrek haal ik wat pistoletjes (zijn in Laos prima te eten, overblijfsel uit de tijd dat Laos een Franse kolonie was) en 4 gekookte eieren! Terug bij de kamer pellen we de eieren ……… blijkt dat en ongeboren kuikens inzitten => het kan ook te gek voor een ontbijtje, de kuikens leveren we maar in 😉
Het vertrek met de boot, fietsen op dak met bagage en al, is stipt om 11:30 uur. Het is een SCHITTERENDE tocht over de Mekong die hier al heel breed is en vele stroomversnellingen kent waar de rivier zich tussen de bergen door moet wurmen. De boot is niet al te groot, plek voor +/- 60 mensen. Het wordt een heel gezellige dag met live music van enkele gasten aan boord die de drankenkrat goed weten te vinden (en legen!). rond 17:45 uur arriveren we in Pakbeng waar we van boord gaan, nog een heel gedoe met de fietsen en bagage om die tegen de steile zanderige ontschepingsplek naar boven te krijgen. Het onderkomen is ok en ’s avonds prima gegeten. Ook hier is alles er op gericht de toerist leeg te schudden, je hebt geen keuze als toerist en dat weet men. Alhoewel ….. voor een klein flesje Hong Tong Whisky vraagt men hier € 10 in Thailand betaal je € 4 voor het zelfde flesje. Als ik toch naar de wat meer local shopjes ga koop ik een grote fles Lao Whisky (best te pruimen) voor € 1,50 (Kip 15.000) dit is dan toch weer lachen.
De volgende ochtend vroeg op want de boot vertrekt om 09:00 uur, we zijn er om 08:00 uur en schepen als eerste in. Het is een grotere boot dan gister maar ok. Door als eerste in te schepen verzekeren we ons van een prima plek vooraan op het schip. Fietsen wederom op dak en de bagage in de plunjebalen, die liggen nu helemaal onderop dus dat wordt als laatste beschikken over de bagage bij ontschepen. De boottrip van vandaag is wellicht nog mooier dan die van gister met zelfs badende olifanten ’s morgens in de rivier! TOP. Rond 17:15 uur arriveren we in Luang Prabang de bootpier heeft men verplaatst, 10 km buiten de stad. Ook hier is het een heel gesjouw om de fietsen en de bagage aan de wal te krijgen. Als we uiteindelijk op de fiets stappen voor het ritje naar het hotel dat we al geboekt hadden via Booking.com begint het te regenen en onweren! Bovendien wort het donker en rijden we zonder verlichting, kortom geen prettig ritje. Gelukkig wijst de Garmin (hiermee navigeren we op reis) ons feilloos naar het onderkomen waar we rond 19:00 uur aankomen. Na een hoop gedoe omdat we niet helemaal de kamer krijgen die ik volgens mij geboekt hebt krijgen we toch een uitstekende kamer met 15% korting 😊kijk dat gaat de goede kant op in Laos! ’s Avonds nog even op zoek naar wat te eten, wat goed lukt en morgen op pad in Luang Prabang, we blijven er 3 of misschien wel 4 dagen 😊

Ps. De site is vanuit Laos niet te bereiken voor ons via internet als administrator, vandaar geen foto’s bij dit en het vorig bericht. Je houdt ze tegoed!

Sukothai en (veel) verder

Hierbij een grote update van onze belevenissen voor dat we Thailand verlaten (morgen) om de reis voort te zetten in Laos.

Van Pichit rijden we een prachtige rit over deels kleine wegen naar Pitsanulok. We overnachten er in een beetje ‘vreemd’ hotel. Het is eigenlijk een appartement met een keuken maar geen toebehoren, wie verzint dit? Bovendien zijn er tralies voor het nepbalkon geplaatst om de duiven hier weg te houden, het lijkt al aardig op de Jail. Ik bezoek er net voor sluitingstijd nog even de Tempel met de op 1 na beroemdste Boedha, hij is werkelijk mooi. ’s Avonds gezellig een hapje eten aan de rivier en de volgende dag weer door naar Sukothai waar we verblijven in een leuke bungalow en ’s avonds ons tegoed doen aan Thai Street Food (smaakt prima en kost bijna niets). Op zaterdag bezoeken we de Historical Site van Sukothai die op 12 km fietsen afstand ligt. We nemen er de tijd voor en bezoeken alleen de “Central Zone”. De rust en het goede onderhoud van de ruïnes maken dit een topic van Thailand om te bezoeken.  Op Zondag fietsen we de 88 km naar Uttaradit om vandaar per bus of trein naar Chiang Mai te reizen. In het Hobby Hotel in Uttaradit worden we direct herkend van 2 jaar geleden (doordat ik er toen veel ophef van maakte dat we de fietsen binnen willen stallen voor de nacht, en niet onbewaakt buiten). We besluiten toch maar de bus te namen want de trein vertrekt om 06:06 uur en dat is toch wel heel erg vroeg, om op tijd te zijn moeten we dan om 04:30 uur opstaan! De volgende dag zijn we om 09:00 uur bij de busterminal en kopen de tickets voor de bus rit van 260 km door wel heel erg bergachtig terrein (de reden dat we dit deel niet fietsen 😉)
Via Booking.com hebben we al en hotel gereserveerd in Chiang Mai, achteraf niet de beste keus, het is een ‘groet Bak’ met wel heel erg gebruikte kamers maarrrr wel midden in het centrum! De volgende twee dagen bezoeken we alle beroemde Wat’s van Chiang Mail zoals Wat Pham An met een schitterend met bladgoud beklede Chedi, Wat Phan Tao geheel uit Teakhout opgetrokken, Wat Luang met de replica van Phra Kaew (het origineel staat in Wat Phra Kaew en is de meest aanbeden Boedha van Thailand), ook Wat Phra Singh bezoeken we. De tweede dag haal ik eerst op de fiets de bus tickets voor ons busreis naar Chiang Rai op 230 km ver weg gelegen (ook deze busrit gaat het berg op en af). s ’Middags bezoeken we Talat Warotot, de grootste markt in Chinatown van Chiang Mai. Al met al heel leuk weer in Chiang Mai te zijn al vinden we het nu wel heel erg toeristisch geworden, alles is er op gericht het de toerist naar de zin te maken waardoor het authentieke verloren gaat ☹ We vinden het dan ook eigenlijk wel prima weer verder te reizen naar Chiang Rai. Onze bus vertrekt om 09:15 uur en we zijn er dus een uurtje eerder om de fietsen reisklaar te maken en de tassen in de plunjebalen te stoppen. we zijn klaar om 08: 30 uur en dan maar wachten …… de bus is vertraagd ….. eerst 45 minuten toen 90 minuten ☹ uiteindelijk vertrekken we om 11:00 uur (hoezo is de NS niet punctueel, met vertragingen van 6 minuten die dan in de krant staan!). We overnachten in Chiang Rai in een klein onderkomen waar bijna uitsluitend Thai overnachten, het is iets buiten het centrum gelegen maar verder prima. Chiang rai is een echte ‘Lay Back Town’ en doet heel relaxed aan met allen wat toeristen in het centrum. Vanuit Chiang Rai fietsen we op vrijdag naar Wat Rung Ton, de zogenaamde White Tempel. Deze is verbluffend mooi om te zien, tegen het kitscherige af is het tempel gebouw helemaal wit en zij alle contour lijnen met spiegeltjes ingelegd super mooi om te zien. Het complex is nog in ontwikkeling, men verwacht rond het jaar 2070 het geheel te kunnen afronden. We zijn niet de enige die van het bestaan weten het is er dan ook stervens druk!  Vandaar rijden we naar de Blue Tempel, wat een tegenstelling, hier is het een echt “Aziatisch Zooitje” van lelijkheid is het toch weer op zijn manier mooi. Op Zaterdag fietsen we vanuit het hotel via een Boeddha Cave door de rijstvelden naar The Black House ook wel bekend als het Baandam Museum. Het is nog een pittig ritje door bergachtig gebied maar het museum is de moeite waard met zo’n 40 gebouwen iets hebben met kunst. Dierenhuiden (krokodillen, beren, wolven, schapen, slangen etc.) en Thaise gebruiksvoorwerpen op een heel mooie manier tentoongesteld. Super leuk. s’ Avonds naar de ‘Saturday Nightmarket’ een gigantisch grote markt voor de locals, heel leuk. Op zondag nog een aantal Wa’s bezocht in de stad en op maandag verder gefietst. Het ritje op maandag was gepland voor 56 km maar het werden er 97 km om te eindigen in een van de meest miserabele onderkomens waar we ooit hebben gezeten. De rit zelf is prachtig, door de bergen met af en toe wat pittige klimmetjes maar te doen. Het eerste onderkomen misten we omdat we de route verlegd hebben, het tweede onderkomen en ook het derde is een homestay, nou je moet echt hopeloos zijn om daar in te trekken. Dan maar 10 km verderop, daar schijnt een motel te zijn, het is inmiddels al 17:15 uur (om 18:15 uur wordt het donker, en dat is hier ECHT donker!). Als we bij het vermeende motel aankomen is het niet te vinden ☹ Vragen aan ‘dorpers’ geeft aan dat het niet meer bestaat, weggespoeld met een overstroming x-jaren geleden. Met hulp van iemand uit het dorp komen we uiteindelijk terecht is een smerig onderkomen, we hebben geen keus. Na een hapje eten in het dorp gaan we terug en na mandiën (de douche doet het niet) gaan we maar vroeg te kooi (rond 22:30 uur). S. Nachts rond  01:45 uur worden we gewekt door een grote SUV waarvan de passagiers in ons kot willen overnachten, mag ik dus ook nog van gedachten doen veranderen. Op dinsdag rijden we vroeg weg en arriveren we rond 12:30 uur in Chiang Khong in een goed hotel. Morgen, woensdag, vertrekken we om de grens over te gaan naar Laos en een visum aan de grens te kopen. Op naar ons Laos avontuur.

Foto’s volgen zo snel mogelijk. Vergeet niet te kijken want ze zijn de moeite waard 😉

De Rode Lantaarn 01

Hier het eerste bericht van de Rode Lantaarn
Zoals jullie al gelezen hebben zijn we weer lekker door Bangkok gelopen. Daarna op de fiets voor 86 kilometer naar het mooie park in Ayutthaya. Van het park hebben we weer genoten. Lekker rondgefietst en de olifantjes, nou ja ..jes, bekeken. Daarna weer op weg naar het noorden. Mooie route met lekker platte wegen, 😀😀, en mooie omgeving. In de ochtend is de temperatuur zeer aangenaam en in de middag wordt het warmer. Door kleine dorpjes met bewoners die toch wel vreemd opkijken als we langs hobbelen. En dat doen we af en toe. Soms zo’n slecht wegdek niet normaal. Deze tocht is een feest van herkenning hier zijn twee jaar geleden ook geweest alleen nu op de Garmin rijden we toch kleinere routes. Maar in de dorpen of stadjes zijn we wel geweest. Een keer kwamen in een hotel vlak voor dat we de bus namen naar het hoge noorden, brrrrrr, vreselijke hoge bergen, herkenden ze Bart direct. Ja die man van die fietsen die ze perse binnen wilden hebben staan. We zijn ook weer bij mensen geweest waar we ook al eerder geslapen hebben, wel tegen betaling hoor🤪🤪, die ons ook direct herkende. We lijken wel Aziaten☺️☺️. Ook daar weer een mooi park bezocht het blijft allemaal geweldig mooi. En omdat het niet zo bloedheet is ook aangenaam. Nu begint de temperatuur in de middag weer op te lopen en dat merk je wel.
Op het moment zitten we Chiang Mai bij uitstek een toeristencentrum, heel veel buitenlanders die zich hier kunnen vermaken met het bekijken van Watt’s en de bergen in kunnen. Wel met de bus en naar een olifantenopvangplek. We hebben de Watt’s bekeken en de volgende dag naar de markt geweest. Toch wel weer leuk want het is een hele drukke chineze markt. Druk waar je veel “rare etensmiddelen” kunt kopen. Ze eten hier werkelijk van alles. Brrrr, ik moet er niet aan denken. Op de markt kruipt bij wijze van spreken van alles en dat stop je in je mond. Ik voel het in mijn maag al kriebelen. Morgen gaan we door naar (7e) Chiang Rai. Wel met de bus want de rit er naar toe gaan echt over hele hoge bergen. Niet te fietsen. We kwamen twee Nederlanders tegen die fietsen van Chiang Mai richting Bangkok en die hebben “heel veel gelopen” en die gingen nog naar beneden, kun je je voorstellen als je naar boven gaat😂😂.
Jullie lezen het, we vermaken ons uitstekend en na Chiang Rai weer lekker fietsen op weg naar Laos. Ik ben nieuwsgierig of het al wat beter in Laos is geworden. Ik bedoel de wegen🤣🤣.
De lieve groetjes van de rode lantaarn.

Coming in the Asian Mood

Heel langzaam komen we weer in het heerlijk relaxte Azië ritme van fietsen en ongemerkt genieten van de diverse tempels die we steeds meer als gewoon gaan ervaren. Steeds weer een mogelijkheid om een gekoelde koffie(blikje) te drinken dat we vlak daarvoor hebben gekocht bij een klein’ local shopje’. Het kost bijna niets( Thb 15 is ongeveer 40 Eurocent) maar smaakt op zo’n moment prima.
In Chainat vinden we een heel leuk onderkomen in een mooi Thai-style bungalowtje met bij aankomst een heerlijk gekoeld Chang biertje. Chainat gaan we niet in, het is te ver van de plek waar we verblijven. ’s Avonds heel gezellig eten aan de rivier, wel achter glas vanwege de muggen die hier in het binnenland wel heel erg aanwezig zijn. De volgende dag, vrijdag, naar Uthai Thani waar we via de boekingssite van Agoda een bungalowtje hebben gehuurd. In het weekend gaan alle Thai op stap en het is dan erg moeilijk om aan accommodatie te komen. de afstand Chainat => Uthai Thani is niet groot en we verwachten rond half twee achter een biertje in de bungalow te zitten ……..  niets is minder waar ☹ In Zuidoost Azie is men niet altijd nauwkeurig met het aangeven van de plaats waar een onderkomen is gevestigd op Googlemaps, men zet maar een stip in de ‘buurt’ van waar het onderkomen zou kunnen zijn ☹ ook nu weer is dit het geval. Aangekomen op de op Googlemaps aangegeven locatie is er van een onderkomen niets te bekennen => balen, zoeken, vragen, bellen, fietsen. Uiteindelijk, zo een 6 km verder komen we aan bij de gereserveerde bungalow in een 6 x nix wijk. Het onderkomen ziet er net uit als de oudere dame die ons ontvangt ………. Met geen tang aan te pakken (zij past zich aan, aan het onerkomen). De dame spreekt geen woord Engels maar na veel doorvragen belt zij de eigenaresse die mij in het Engels te woord staat. Ik leg haar onze teleurstelling uit en geef aan de reservering te willen cancellen. Zij geeft daar na wat wikken en wegen aan toe. Ik geef wel aan dat dit wel zonder kosten voor ons moet gaan. Zij gaat akkoord. Nu op pad om in het weekend toch nog een onderkomen te vinden. We besluiten naar het onderkomen te gaan waar we al eens zijn geweest maar aangaf volgeboekt te zijn. Het is een heel leuk onderkomen aan de rivier op loopafstand van het centrum. Daar aangekomen blijkt alles vol ☹ na veel doorvragen en memoreren aan de vorige keer kunnen we voor 1 nacht verblijven in een ‘mini bungalow’ en daarna verhuizen naar een gewone bungalow 😊 prima deal, het is ondertussen wel 17:00 uur => weg rustige middag.
Op zaterdag gaan we via een leuke route naar de z.g. Glasstempel, het is een heel complex van bijzondere tempels waarvan er twee van binnen en buiten helemaal voorzien zijn van ontelbaar kleine spiegeltjes superleuk en mooi om te zien. Ook zijn de Boeddha beelden helemaal ingelegd met ontelbare ‘HEMA-Diamantjes’ kitsch in optima forma maar daardoor heel indrukwekkend. We nemen er heerlijk te tijd voor om alles te bezoeken,
Van de zondag maken we een echte rustdag, we besluiten nog een nachtje te blijven en maken op zondag alleen een fietstochtje van 23 km in de omgeving. Op maandag weer op pad, heerlijk weer op de fiets toeren, we rijden prachtige route langs de rivier en door de rijstvelden die u op hun mooist zijn (groen en nog niet geoogst). Aangekomen in Nakon Sawan nemen we onze intrek in een prima hotel met een kamer op de 7de verdieping, mooi uitzicht over de stad. Het hotel is mooi centraal gelegen en als we naar de ‘nightmarket’ gaan om wat te eten en we door Chinatown moeten blijkt dat de voorbereidingen voor het Chinees nieuwjaar in volle gang zijn, compleet met kilometers lange rijen van kraampjes waar van alles verkocht wordt en waar tussen de Wats door ook nog een kermis is. In de rivier (de Nang) liggen heel grote pontons waarop uitvoeringen gegeven  worden. Bij een van de uitvoeringen blijven we wat langer kijken omdat daar een opvoering gegeven wordt van een traditioneel Chinees Drakengevecht …. Top.
De volgende ochtend bijtijds weg , als we net de stad uit zijn leidt de route ons over een onverharde weg die steeds slechter wordt ☹ er is geen ontkomen aan, teruggaan is geen optie en uitwijken naar een verharde weg zit er voorlopig niet in. Als klap op de vuurpijl is het er ook nog vergeven van de honden van aanwonenden die ons opwachten en elkaar van verre al waarschuwen dat wij eraan komen. Het is echt 18 km voortploeteren waarbij ik moet denken aan het liedje van Drs. P over de rit in de arrenslee die achtervolgt wordt door wolven 😉 Uiteindelijk weten we weer een weg te vinden die verhard is en in het eerst volgende dorp stoppen we voor een kop ‘Miesoup’, niet het beste tentje gekozen, de bouillon is volgens ons eerst gebruikt voor behanglijm of zo, het vult wel. We overnachten in een bungalow direct in/aan de rijstvelden, geweldig mooi. De volgende dag (woensdag) hebben we een heerlijk ritje naar Pichit waar ’s Avonds een groot feest is bij een boeddhistisch Wat, heel gezellig.
Nog twee ritten voor de boeg voor we in Sukothai zijn, een plek met een schitterende ‘Historical Sit’e. We kijken erg uit naar het bezoeken ervan.

D