Vibrand Vietnam

De tegenstelling kan haast niet groter, van een relaxt en lazy Laos naar een druk, lawaaiig Vietnam, maar daarover straks meer 😉

Het bezoek vanuit Thakhek op het motorfitsje is super leuk. Alleen al het rijden naar de Cave-Temples is een feest door het schitterende Karsgebergte. De 1ste Cave-Temple is heel mooi en redelijk groot met als extraatje een ritje met een bootje van ongeveer 25 minuten over een rivier in de grot. Er zijn niet veel bezoekers die hiervan gebruik maken. in het bootje waarin wij gaan vaart 1 bezoeker extra mee en gedurende de hele rit komen we niemand tegen. Het is wel een wankel bootje en erin en uit gaan is een hele kunst om te voorkomen dat we geen nat pak halen. De 2de Cave-Temple stelt niets voor alleen een leuk uitzicht op de omgeving. De volgende dag vertrekken we naar Savanakhet. Het lukt ons een redelijk onderkomen te vinden als tussenstop voor de rit van Thakhek naar Savanakhet. De eerste dag is de rit enigszins saai als het om de omgeving gaat. Grappig is wel dat wij onderweg gepasseerd worden door een konvooi van 8 grote vrachtwagens met oplegger waarop grote en hoge turbinetunnels staan. Als we 10 km verder komen ontmoeten we het konvooi wederom zij moeten onder, voor hen te laag hangende elektriciteitskabels door die over de weg zijn gespannen ……. Geen nood, een van de truckers stapt uit pakt een lange ronde houten boom met dwarslat en licht daarmee de kabels voldoende op zodat de vrachtwagens eronder door kunnen (ongekend, er staat 10 k.volt spanning op de draden!). De tweede dag staan we op met lichte regen! Als we echter om 08:30 uur vertrekken is het droog. Het waait die dag behoorlijk en natuurlijk de verkeerde kant op => windje tegen ☹ als de rit dan ook nog stevig heuvelachtig wordt is het wel even duwen op de pedalen. In Savanakhet vinden we een prima onderkomen met een groot balkon met een prachtig uitzicht op de bergen en de Mekong. In Savanakhet (een middelgrote stad) is HELEMAAL NIETS te beleven. ’s Middags nemen de locals een siësta die vroeg start en laat eindigt (doen ze goed) en ’s avonds gaan ze met de kippen op stok. We bezoeken er het Provinciaal museum, 3 zaaltjes en het Dinosaurus, werkelijk nog nooit zo een lachwekkend museum mee gemaakt, het museum lijkt ouder en meer vervallen dan de Dino’s …….. kan niet? Kom zelf kijken 😊

Op donderdag vertrekken we om in  5 etappes van Savanakhet aan de Mekong naar Dong Ha in Vietnam aan de Chinese zee te fietsen. Best een spannende rit waarvan wij niet weten hoe het wegdek is (verhard of niet of ….), of we onderkomens kunnen en of de hoogteverschillen voor ons te overbruggenen zijn (steile hellingen etc.) we weten wel dat we voor 5 dagen weinig contact met de buitenwereld kunnen krijgen. De eerste dag komen we terecht in Dong Heng, er zijn 2 onderkomens, je raadt het al, niet om aan te zien. We kiezen natuurlijk de minst slechte. Als we ’s avonds op pad gaan om ergens wat te eten te vinden, het is pikkedonker, zie ik ineens ergens licht branden en een tafel met 6 stoelen staan en eetgerei erop. We stappen naar binnen  en vragen of we kunnen eten, er wordt wat bedachtzaam gekeken en wat heen en weer gepraat. Het antwoord is ja. Ik bestel Kaeow Pad Mu (gebakken rijst met varkensvlees) en haal een biertje uit de koelkast. We en nemen plaats aan tafel met om ons heen een opslag van Betonijzer. We krijgen prima eten, echter geen Kaeow Pad Mu. Het gezin gaat ook aan tafel. Als we buiten staan begint het ons te dagen dat we niet in een restaurantje hebben gegeten maar bij zomaar een gezin zijn aangeschoven 😊 De volgende ochtend staat Ange stijf van de rugpijn vanwege het matras waar de vering de hele nacht zijn aanwezigheid kenbaar maakte, Ibuprofen moest er in grote getale aan te pas komen. De rit is die dag prima, al worden de klimmetjes wat pittiger, wel goed wegdek. Op zaterdag geen lange rit naar Sepon, wel stevige klimmetjes. Onderweg bij een rustpauze komen we een Indiër tegen van rond de 35 jaar die net als wij ook fietst. Hij is gestopt met werken en nu al zijn geld aan het opmaken met het maken van een mooie 2 jarige fietstocht. ’s Middags bij het Guesthouse waar we inchecken voor de nacht komen we hem ook weer tegen, hij blijft er voor 2 nachten, wij 1.
Sepon is een klein dorpje met een eigen markt waar we wat inkopen doen. Als ik de volgende ochtend nog even terug ga zie ik bij de markt een lange rij mandjes langs de weg staan met handelswaar. Ik kan echter niet goed zien wat er in de mandjes zit, als ik er naar toe loop blijken er kleine biggetjes in te zitten. Heel grappig en aandoenlijk. Ze worden hier verhandeld op om ‘s avond op je bord te belanden. DE volgende dag een spannende rit want we moeten de grens over en voor Vietnam kan je geen visum aan de grens kopen. We maken voor het eerst gebruik van een zogenaamd E-Visum dat je via internet kunt aanvragen en waarop je exact de datum en plaats van inreis en uitreis moet aangeven. Dit hebben we 10 dagen gelden gedaan en de toegezonden papieren laten printen. Naar de grens is het 49 km en als we na een hapje eten vlak voor de grens bij de douane aankomen dan krijgen we vrij gemakkelijk het uitreis stempeltje voor Laos. Nu in de rij voor het visum van Vietnam. Het blijkt ook voor de douane beambte nieuw maar hij weet er goed mee om te gaan en in een ½ uurtje zijn we helemaal klaar en staan in Vietnam!
De grensplaats in Vietnam heet Lao Bao, het is 14:00 uur en we besluiten door te rijden naar de volgende plaats Khe Sanh, 17 km verder. Nauw dat hebben we geweten ……….. de afstand was niet alleen 20 km i.p.v. 17 km maar het ging ook crescendo berg op met voortdurend hellingen van 6% en meer! Met volle bepakking op de fiets een hele hijs! Uiteindelijk komen we in Khe Sanh om 17:30 uur aan. Nu nog een onderkomen vinden, net voor het echt donker wordt vinden we “iets”. Nu douchen en op jacht naar wat te eten, alles is al dicht ……. Na veel zoeken vinden we een soort van snackbar-achtig iets waar we nog een bord gortdroge gebakken rijst weten te bemachtigen. Op maandag een schitterende rit naar Dong Ha, niet alleen gaat het voornamelijk bergafwaarts (zo’n 400 mtr. dalen) maar ook is het magnifiek om zo midden in/tussen de bergen te fietsen. De Vietnammezen doen niet moeilijk als het om eten gaat want onderweg ligt op een stuk dekzeil op straat een zojuist geslacht (groot) varken dat verder in delen wordt gesneden en ter plekke verkocht. Blijkbaar weet de hele omgeving van de slacht want er rijden geregeld Vietnamezen op hun brommertjes af en aan om een deel van het varken te kopen. Luguber en ook niet echt hygiënisch maar wel praktisch! Rond 16:00 uur komen we aan in Dong Ha waar we vrij gemakkelijk een redelijk onderkomen vinden. Ook hier in Dong Ha is het niet gemakkelijk ergens wat eten te krijgen, na een uur zoeken vinden we uiteindelijk iets waar we kunnen eten net voor sluitingstijd (het is 20:00 uur en de stad gaat slapen 😉)
Vietnam is in tegenstelling tot Laos heel druk met verkeer maar vooral lawaaiig verkeer waar iedereen voortdurend toetert en men alleen maar bezig is met zichzelf op de brommer of scooter, het verkeer is er een stuk gevaarlijker dan in Lazy Lao.
Vandaag rustig aangedaan met een bezoek aan een goed museumpje en morgen op een gehuurd motorfietsje naar Vih Moc om daar de ondergrondse Vietcong tunnels te bezoeken.

Voor Foto’s klik op de onderstaande link, deze geeft je toegang tot de foto’s geplaatst in een One Drive Map, veel kijk plezier 😊

Foto Impressie Reis 2019 (02)

 

4 gedachten over “Vibrand Vietnam

  1. Hoi Ange en Bart,

    Die mensen zijn toch wel heel gastvrij daar; dat je gewoon kan aanschuiven!
    En wat moet het luxe zijn om van de fiets een dag op een motortje te stappen.
    In jullie vorige blog las ik van de bus;laten wij nou ook op datzelfde traject buspech gehad te hebben,maar ze fiksen het zo met een kistje gereedschap…en weer verder.
    Ja, de foto,s zijn heel mooi, echt wel bijzonder daar.
    We genieten mee.

    Goede reis en veeel fun,

    Riet en Henk

  2. Hoi Bart en Ange,
    Ik had gisteren al gereageerd maar denk dat de reactie niet aangekomen is.
    Hahahaha bij mensen aan tafel gaan zitten en ook nog een biertje uit de ijskast pakken.
    Hahaha.

    Groet Ginie.

    1. Hoi,

      Gast aan tafel, het is weer eens wat anders! Kon ze lekker koken?
      Ik zal er rekening mee houden als jullie terugkomen.
      Liefs,

      Aty

Laat een reactie achter op Ginie Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *