Lazy, lazy, lazy Lao(s)

Daar lijkt het een beetje op als het gaat om de frequentie waarmee de berichten via de website nu komen. Dit ligt niet helemaal aan het gegeven dat alles in Laos qua tempo een tandje langzamer leeft dan de westerse wereld en wij ons daar gemakkelijk aan, aanpassen. Het heeft ook te maken met de beschikbaarheid van Wifi en de toegemeten bandbreedte waardoor, als er Wifi is, dit vaak heeeeeeel langzaam is ☹Dit gezegd hebbende dan hier weer een teken van leven van ons 😊

Luang Prabang is een heerlijke stad (voormalige hoofdstad van Laos) het oude en historische deel is prachtig gelegen op schiereiland gevormd door de Mekong en een zijrivier. De oude kern, Unesco Werelderfgoed, en alles er omheen ademt de sfeer uit van de Franse koloniale tijd gelardeerd met vele boeddhistische tempels. De zondagmiddag wandelen we dan ook op ons dooie gemak door dit hele gebied en drinken een biertje aan de Mekong, super relaxed. Elke avond is er een gigantische NIghtmarket, de snelste manier om van je echtgenoot af te komen => dit lukt ons dus ook in een minuut drie soms doet het zich dan voor dat je elkaar toch weer treft, zoals bij ons 😊

Op maandag zoek ik op de fiets eerst het busstation op om tickets te kopen voor onze busreis naar Vietiane. De rit naar Vientiane gaat over te bergachtig terrein schatten we in (blijkt later meer dan te kloppen). Voor 130.000 Kip p.p. zijn we  van Luang Prabang naar Vietiane. ’s Middags bezoeken we onder meer het koninklijk Paleis, niet al te oud (gebouwd rond 1915) maar ligt er mooi authentiek  (lees … slecht onderhouden) bij. Bij het Paleis is een aparte tempel gebouwd om de replica (de zoveelste) van Phra Keow te herbergen . De echte Phra Keow bevindt zich in het Koninklijk Paleis in Bangkok. We bezoeken ook Wat Xieng Tong, prachtige vormgeving omdat deze Wat de oudste is en gespaard is gebleven voor de vernielingen van ten tijde van de Birmeesche overheersing. De volgende dag gaan we met boot naar Pak Ou voor een bezoek aan de grottempels (2 stuks) met hun xxxx-aantal boeddha beelden. Het is een heel leuk tochtje maar wij zijn niet de enige die er op bezoek zijn ☹het is wel heel druk, maar toch leuk om gezien te hebben. ’s Middags nog naar boven geklommen in de stad om Wat Phu Si te bezoeken, super mooi uitzicht over de rivier en de Wat kent zijn eigen grottempel(tje) hier is het heeeel rustig 😊
Op woensdag vroeg op en  zonder ontbijt naar de busterminal (nou ja terminal …… het zier er niet uit). De fietsen kunnen onder in bus, de fiets van Ange mag op het bed liggen van de chauffeur, lijkt mij niet fijn om ’s avonds te slapen tussen de lakens met kettingolie. We vertrekken om 08:30 uur en gaan eerst over een pas van 640 meter hoog, daarna een pas van 820 meter en tenslotte over een pas van 1765 meter => goede keuze om niet te fietsen! Het wegdek is niet best en smal. Op sommige delen wordt er veel aan reparatiewerk gedaan, aangekomen bij zo een stuk loopt de bus met de voorwielen helemaal vast na veel gepiep en een scheurend geluid ………. We moeten allemaal uitstappen, hierdoor komt de bus iets omhoog waardoor de chauffeur hem achteruit weer vrij kan trekken. Er worden wat stenen over de grootste kuil gelegd en met een aanloopje neemt de bus de horde van zo’n 200 meter, wij lopen er achter aan in de stofwolken ((( 😊))) het lijkt erop dat de chauffeur een bluts of deuk per rit mag oplopen zonder op zijn loon gekort te worden want hij rijdt de rest van de rit wel heeel voorzichtig. We komen om 20:00 uur aan in Vientiane. Als de fietsen en de bagage zijn uitgeladen en we de fietsen weer hebben gemonteerd en de bagage erop is het nog een 10 kilometer fietsen in het donker om het hotel te vinden. Ook nu brengt Garmin ons weer naar de goede plek. Het hotel hadden we al gereserveerd. Aangekomen krijgen we eerst een 3x nix kamer, dan al een iets betere en na veel aandringen toch weer een andere, nu goede kamer met goed uitzicht . Het volgende probleem is dat de fietsen niet binnen mogen staan. Ik maak er echt een probleem van want de fietsen buitenstallen is diefstal gevoelig maar ook iedereen moet er aanzitten. Na een half uur heen en weer praten wil ik dat de manager gebeld wordt …. Schoorvoetend gebeurd dit waarna het probleem in no time is opgelost, de fietsen mogen binnen achter een grote Chinese houtenbank staan. Zo en nu eerst wat eten zien te vinden, wat natuurlijk lukt 😊
Vientiane is dan wel de hoofdstad van Laos maar niet bijster interessant. We hebben twee dagen voor Vientiane uitgetrokken, meer dan voldoende. De eerste dag bezoeken we Wat Phra Keow (ja dezelfde naam duikt steeds weer op In Laos en Thailand) wandelen over de boulevard en langs het paleis en ’s avonds natuurlijk een bezoekje aan de Nightmarket met mooi uitzicht op de Mekong en Thailand. De tweede dag nemen we een TukTuk naar Wat Phra Luang, een landmark van Vientiane en Laos vandaar met de TukTuk naar Puaxmail, een afschuwelijke Triomf boog van beton. Het cement voor het beton is ooit de de VS geschonken aan Laos om er een landingsbaan van te maken voor de luchthaven. Het wordt nu ook wel “the biggest vertical runway” van Laos geneomd 😊we lopen nu verder naar Si Sangkhet (ooudste tempel van Vientiane) en bezoeken ook Wat Muang, schitterend gelegen, ’s avonds …….. nog even de Nightmarket, je ontkomt er niet aan 😉

De volgende dag, zaterdag, stappen we op de fiets om in 6 etappes naar Thakhek te fietsen. We gaan nu echt ‘de knoeke’ in een overnachtingsplek vinden wordt steeds weer een avontuur en de kwaliteit daarvan is van moeizaam naar slecht naar …… Alles wat je kan bedenken over wat het niet doet kom je tegen zoals, wasbakken die nog maar aan 1 schroef hangen, wasbakken die geen afvoer kennen, douches waar overal water uitkomt behalve uit de douche op, koelkasten die het niet doen, stopcontacten die in de muur verdwenen zijn, kamerdeuren die niet op slot kunnen, matrassen waar de binnen vering een luchtje aan het scheppen zijn (en je genadeloos laten weten dat je op hen licht), raam waar geen ruiten in zitten, waterketels die niet opwarmen toiletten die niet doorspoelen, kakkerlakken op bezoek en nog een hele bloemlezing aan ‘kleine dingetjes’ die er allemaal bij horen. ’s Avonds een hapje eten vinden is ook een avontuur en het is vaak ‘eten wat de pot schaft’. Neemt niet weg dat we ons er allemaal prima dor heen slaan, dit hoort er ook bij 😉
De rit van 6 dagen is in het begin aardig vlak maar wordt steeds vaker gekenmerkt door wat klimmetjes, redelijk te doen en we mogen niet klagen als het in het vervolg van de reis niet erger wordt.
Gister, donderdag 27 februari, zijn we gearriveerd in Thakhek een wat grotere plaats met ook betere accommodatie. Via Agoda hebben we een reservering voor 3 nachten gemaakt in een goed hotel om weer even op verhaal te komen, vandaag, het Visum voor Vietnam verder te regelen (kan tegenwoordig online!) en voor morgen een Motortje te huren waarmee we grotten in de omgeving van Thakhek willen bezoeken. We kijken er naar uit. Overmorgen vertrekken we om naar Savanakhet te fietsen. De schatting is dat dit in 2 etappes kan mits we onderdak kunnen vinden 😉

Voor Foto’s klik op de onderstaande link, deze geeft je toegang tot de foto’s geplaatst in een One Drive Map. Als je nu op de Witte Tempel klikt dan krijg te toegang tot de foto’s die horen bij dit reisverslag, veel plezier 😊

Foto Impressie Reis 2019

4 gedachten over “Lazy, lazy, lazy Lao(s)

  1. Wauw leuke foto’s. en tja jullie zijn op reis en niet op vakantie 🙂
    Sterkte met de onderkomens.
    Groetjes Ginie

  2. Hoi,

    je moet wat over hebben om avonturen te beleven. Maar die springveren in je rug tijdens het slapen daar word je niet echt blij van. Goed te lezen dat het weer een mooie reis is. Hier werd ik vanochtend begroet door een valkje en een specht.
    Fijne tijd nog en groetjes.

    Aty

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *